لیدوکائین، یه داروی بی حسی موضعی هست که به طور گسترده، برای تسکین موقت و آرام کردن درد ناشی از بیماری هایی مانند هموروئید مقعدی یا بواسیر، شقاق مقعدی یا فیشر، تحریکات پوستی، نیش حشرات و آفتاب سوختگی استفاده میشه.
اشکال مختلف لیدوکائین، با تاثیر سریع خود، راه حل مناسبی در کاهش تسکین درد و سوزش موقتی نواحی مورد نظر، محسوب میشه.
مکانیسم اثر لیدوکائین: تسکین فوری درد با بی حسی موقتی
لیدوکائین، کانال های سدیمی مسئول انتقال سیگنال ها (پیام های عصبی) رو در غشای سلول های عصبی، مسدود میکنه. یعنی از ورود یون های سدیم به داخل سلول های عصبی، جلوگیری میکنه و به این ترتیب، مانع از انتقال پیام های درد به مغز میشه.
این مکانیسم و فرآیند، باعث بی حسی موقتی و عدم احساس درد، در ناحیه مورد استعمال لیدوکائین میشه.
پماد لیدوکائین: موثر بر تسکین درد هموروئید مقعدی (بواسیر)
هموروئید یا بواسیر، شایع ترین بیماری مقعدی، در اثر التهاب و تورم سیاهرگ های مقعدی (وریدها)، بروز میکنه.
علائم بواسیر؛ درد شدید، سوزش و خارش، تورم و خونریزی مقعدی، موجب آزار بیمار مبتلا میشه.
لیدوکائین، به دلیل خواص بی حسی موضعی و ضد التهابی، حساسیت اعصاب مقعد رو کم میکنه و باعث تسکین فوری درد و خارش ناشی از هموروئید میشه.
لیدوکائین یه مسکن موقتی محسوب میشه و در درمان هموروئید، تاثیری نداره.
برای درمان قطعی هموروئید، روش لیزر درمانی، توصیه میشه که بدون درد، بدون نیاز به بیهوشی و بستری، بطور سرپایی در مدت 20 دقیقه، توسط پزشکان جراح خانم و آقا، انجام میشه.
موارد منع مصرف لیدوکائین : بروز علائم حساسیت شدید
استفاده از لیدوکائین، در برخی افراد ممنوع یا نیازمند مشورت با پزشک و تجویز دارو هست. مصرف بدون تجویز لیدوکائین، باعث بروز علائم آلرژی مانند کهیر، تورم صورت و مشکلات تنفسی میشه.
افراد زیر، برای مصرف لیدوکائین باید از پزشک، مشاوره بگیرن:
- افراد حساس به بی حس کننده های موضعی
- بیماران کبدی: به علت نقش کبد در متابولیسم لیدوکائین
- بیماران قلبی: به ویژه بیمارانی که داروهای تنظیم کننده ریتم قلب، مصرف میکنن.
- بیماران مبتلا به عفونت های پوستی: مصرف لیدوکائین، عفونت ها رو تشدید میکنه.
- افراد با سابقه حساسیت های دارویی و غذایی
- مادران باردار یا شیرده: به علت تاثیر لیدوکائین بر جنین یا نوزاد
عوارض جانبی پماد لیدوکائین موضعی: از التهاب پوست تا مرگ
در برخی افراد، مصرف پماد لیدوکائین، منجر به بروز علائم آلرژی و عوارض جانبی رایج یا شدیدی میشه.
در صورت مشاهده این علائم، مصرف آن، باید فورا متوقف بشه.
عوارض جانبی لیدوکائین:
- کهیر یا بثورات پوستی
- التهاب، تحریک و سوزش در محل استفاده از پماد
- تورم صورت، لب ها، زبان و گلو
- سرگیجه و احساس خواب آلودگی
- تاری دید
- سر درد، تب یا گر گرفتگی
طریقه مصرف پماد لیدوکائین: در ناحیه مقعدی
برای استفاده صحیح از پماد لیدوکائین موضعی و بهره بردن از خواص تسکین دهنده آن، رعایت نکات زیر، ضروری هست:
- دوز و مقدار مصرف: مقدار مصرف، باید طبق تجویز پزشک یا راهنمای دارو باشه. برای پوشش ناحیه مقعد، مصرف به اندازه یه نخود کافیه.
- شستشوی مقعد: با آب ولرم و شوینده ملایم مثل شامپو بچه، قبل از هر بار استعمال پماد
- استفاده موضعی با استفاده از اپلیکاتور یا انگشت تمیز و دستکش
- جلوگیری از تماس پماد با چشم، دهان، بینی یا واژن و ناحیه تناسلی
- شستشو با آب فراوان در صورت تماس
- محل استعمال پماد نباید با باند یا گاز استریل پوشانده بشه
- بلعیدن یا استنشاق لیدوکائین بسیار خطرناکه و نیاز به فوریت های پزشکی داره.
- تکرار 2 تا 3 بار پماد در روز توصیه میشه
- پرهیز از تماس و استعمال پماد، بر روی پوست زخم شده، سوخته، ملتهب و متورم، زیرا جذب بیش از حد داروی لیدوکائین، باعث عوارض سیستمیک میشه.
عوارض سیستمیک یعنی عوارضی که در بخش هایی دیگه از بدن هم تاثیر میذاره مثل کهیر
عوارض مصرف بیش از اندازه لیدوکائین: از تپش قلب تا مرگ
مصرف بیش از اندازه تعیین شده داروی لیدوکائین، به ویژه جذب پوستی، عوارض خطرناکی در پی داره. در صورت مشاهده علائم، با مراجعه به اورژانس، سطح لیدوکائین خون و عوارض آن بررسی میشه.
- ضربان قلب نامنظم
- تنگی نفس، مشکلات تنفسی و توقف تنفس
- تشنج و لرزش بدن
- سرگیجه شدید، بیهوش شدن و غش کردن
- مرگ
روش های نگهداری از پماد لیدوکائین: حفظ کیفیت دارویی
- نگهداری در دمای اتاق 25-15 درجه سانتیگراد، دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم خورشید
- جلوگیری از یخ زدگی و سرمای شدید
- نگهداری در از شعله و حرارت زیاد: دوری از شرایط تحت فشار زیاد و خطر انفجار
- نگهداری در محل امن: دور از دسترس کودکان
- دفع صحیح دارو: خودداری از ریختن دارو در توالت و فاضلاب. داروهای تاریخ مصرف گذشته، باید طبق دستور شرکت داروساز، دور ریخته بشه.
تفاوت لیدوکائین موضعی با زایلاپی: از تاثیرگذاری تا کاربرد دارویی
لیدوکائین و زایلاپی، هر دو دارای فرمولاسیون، کاربرد و دسترسی متفاوتی هستن که با توجه به نوع بیماری و شدت درد، استفاده میشن.
- محتویات دارویی: در ترکیب هر دو، داروی فعال لیدوکائین موجوده. زایلاپی با افزودن اپی نفرین دارای خاصیت بی حسی طولانی تری میشه.
- اشکال دارویی:
– لیدوکائین موضعی: بدون نسخه به شکل ژل، کرم، پماد و اسپری در دسترس هست.
– زایلاپی: با نسخه پزشک، به شکل ژل، کرم یا محلول تزریقی در دسترس هست.
- کاربردها:
– لیدوکائین موضعی: تسکین و آرام کردن درد های خفیف پوستی مثل هموروئید مقعدی، سوختگی، نیش حشرات
– زایلاپی: مصرف در محیط های تخصصی پزشکی مثل دندانپزشکی، بخیه زدن و جراحی های کوچک و سرپایی
- غلظت دارویی:
– لیدوکائین: در غلظت های 2%، 4% و 5% موجوده.
– زایلاپی: در غلظت های بالاتر و فرمولاسیون تخصصی تر موجوده.
سوالات متداول در مورد پماد لیدوکائین
آیا مصرف پماد لیدوکائین در درمان بیماری های مقعدی مثل هموروئید، موثره؟
خیر. پماد لیدوکائین، فقط به عنوان کمک به تسکین و آرام کردن درد و سوزش مقعد کاربرد داره و درمان کامل محسوب نمیشه.
استعمال لیدوکائین بر خونریزی مقعدی ناشی از هموروئید، تاثیر داره؟
خیر. لیدوکائین مسکن درد و سوزش مقعدی هست و در کاهش خونریزی موثر نیست.
